+ Follow | ♥ Dashboard
//Intan Nabila.

//Intan Nabila
:')

Hello.
This time, i don't think it's gonna be too emotional entry but kinda sad but not sad *like seriously bella?* Haha. Actually, aku tak sepatutnya update entry yang sebegini rupa tapi aku tak dapat tahan. Aku kena luahkan jugak. Kat sape aku nak luahkan? Semestinya blog. Aku tak boleh cerita masalah aku kat kawan-kawan, bukan sebab diorang tak support. Cuma, aku taknak nanti aku makin stress. So, what's just happened? Aku pun taktahu nak luahkan atau tak. Tapi.... hm.... entahlah. Aku rasa.... Aku dah berubah ke?

To all my friends yang concern (especially yang pernah rapat)

Aku rindu masa dulu dulu. Seriously. Bila aku tengok gambar-gambar lama, aku rindu. Aku simpan. Aku tak tahu. Mungkin korang tengok aku ni cepat lupa kawan atau busy dengan kawan kawan lain. Tapi, aku sebenarnya, tak pernah lupakan korang. korang tetap kawan aku. Mungkin kau pandang aku sebelah mata. Mungkin kau nak cakap aku ni pendiam sangat. Itu adalah life aku. Tapi, walau mcm mana pun aku, benda tu aku tolak tepi, friend comes first.
Mungkin aku tak reti berkawan. Aku mungkin tak boleh ada time korang happy, ke sana ke mari bersama kawan kawan lain. Tapi, ingatlah, aku akan ada masa korang susah. Itu aku. Itu jenis aku berkawan. Bila korang tengah happy, tengah gembira, aku tengok korang dari jauh. Aku pergi cari kegembiraan aku sendiri. Tapi bila korang susah dan korang perlukan seseorang, aku akan ada disisi korang secara volunteer. Aku tak kesah.
Aku mungkin bukan satu daripada good friend or best friend korang. Aku akui, hidup aku tenggelam timbul, tenggelam timbul. Tapi ingat lah, aku ada tanggungjawab aku sebagai kawan kepada kawan yang lain. Dan aku ada tanggungjawab lain selain kawan, iaitu family. 
Setiap memori yang kita pernah lalui dulu, masa dulu-dulu yang mana korang jaga aku, ke sana ke mari bersama, lepak sampai malam buta sama sama, benda tu sikit aku tak pernah lupa kan. 0.1% pun tak pernah aku abaikan. Setiap masa aku rindukan korang. Cuma mungkin 24jam tu adalah sangat terhad bagi aku. Maaf.

Aku bukan lah peneman gembira yang baik. Tapi aku sure, 100%sure, yang aku akan menjadi peneman duka yang terbaik.

Older Post | Newer